نهاد بین المللی محیط زیست هشدار داده اند که سال پیش رو “آخرین فرصت” برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی و نجات محیط زیست و جوامع بشری می باشد. در غیر اینصورت تغییرات آب و هوایی می تواند آسیب های جبران ناپذیری را به بار بیاورد. از جمله مصادیق این پیش بینی رویدادهای زیست محیطی سهمگینی که در چند ماه اخیر به وقوع پیوسته است. باید توجه داشت که چالش های زیست محیطی ناشی از تغییرات آب و هوایی و تخریب طبیعت اساساً به یکدیگر مرتبط می­ باشند. برای مثال تغییرات آب و هوایی باعث آسیب به اکوسیستم ها مانند خشکسالی رودخانه ها و از بین رفتن تالاب ها می شود. از طرف دیگر تخریب محیط زیست مانند جنگل زدایی و زهکشی غیراصولی نیز به انتشار گازهای گلخانه ای و ایجاد تغییرات آب و هوایی کمک می کند. بنابراین اگر بخواهیم با آنچه که امروزه به عنوان تغییرات جوی شناخته شده مبارزه کنیم، بازگرداندن طبیعت به حالت اولیه خود باید در قلب پاسخ ما باشد. تحقیقات نشان می­ دهد که برای حل بحران های زیست محیطی و نجات طبیعت، نیاز به تحولی فراگیر در تکنولوژی، سیاست گذای، مدل های کسب و کار و روش زندگی داریم. تا با استفاده از آنها فعالیت های مخرب انسان­ها را در سراسر جهان تغییر دهیم.

عوامل و راه حل های موثر در نجات محیط زیست

برای قدم نهادن در مسیر مبارزه با بحران های زیست محیطی ابتدا باید مهمترین بخش های تاثیر گذار بر تغییرات زیست محیطی شامل تامین الکتریسیته، تامین مواد غذایی، صنایع، حمل و نقل، ساختمان ها، زمین و اقیانوس ها و سواحل مورد بررسی قرار گیرند. سپس راه حل هایی متناسب با هر بخش برای مبارزه با تغییرات زیست محیطی و محافظت از طبیعت در نظر گرفته شود. در ادامه به معرفی هر یک از بخش ها و راه حل های متناسب خواهیم پرداخت:

تامین الکتریسیته

الکتریسیته به جریان الکترون ها از یک مکان به مکان دیگر گفته می شود که در کولرها باعث خنک شدن، در بخاری ها باعث گرم شدن، در چراغ ها باعث روشنایی و در بسیاری از فعالیت دیگر نقش دارد. به عبارتی بدون برق زندگی های امروزی امکان پذیر نبوده یا بسیار دشوار می باشد. به همین دلیل از اواخر دهه 1800 و پس از ظهور سیستم های الکتریکی، انسان ها با استفاده از سوخت های فسیلی بخش اعظم برق خود را تامین کردند. می پرسید چگونه؟ از طریق سوزاندن ذغال سنگ، نفت یا گاز طبیعی. سپس با گرم کردن آب، بخار آب ایجاد می شد. بخار توربین را به حرکت در می آورد. توربین با به حرکت درآوردن ژنراتور، الکترون ها را به جریان می انداختند. به این صورت انرژی ذخیره شده در بقایای گیاهان و جانوران به الکتریسیته تبدیل می شد. اما یکی از تبعات این فرآیند ورود دی اکسید کربن به عنوان یکی از محصولات جانبی به جو می باشد. بطوریکه امروزه تولید برق منجر به افزایش بیش از 25 درصدی گازهای گلخانه ای در سراسر جهان شده است.

سوال هایی که مطرح می شود این است که چگونه می توانیم بدون استفاده از سوخت های فسیلی، برای تمام جهان برق تولید کرد؟ چگونه می توانیم تکنولوژی به کار رفته در وسایل انتقال، ذخیره و استفاده از برق را توسعه دهیم؟ پاسخ این سؤالات به این دلیل که امروزه فشار برای “برق بخشیدن به همه چیز” از اتومبیل گرفته تا گرمایش منزل به شدت در حال افزایش است، بسیار حائز اهمیت می باشد. با توجه این توضیح ها استفاده از انرژی های پاک و جایگزین کردن آنها با سوخت های فسیلی، یکی از روش های موثر در جهت جلوگیری از تولید و انتشار گازهای گلخانه ایی و محفاظت از محیط زیست به شمار می رود. در ادامه به برخی از راه حل های مورد نیاز پیرامون افزایش بهره وری استفاده از الکتریسیته، روش های تولید الکتریسیته و تقویت سیستم های الکتریکی اشاره شده است:

افزایش بهره وری

راه حل های افزایش بهره وری تولید و استفاده از الکتریسیته شامل فناوری ها و شیوه هایی است که تقاضای تولید برق را کاهش داده، و به معنای واقعی کلمه باعث کاهش مصرف و افزایش راندمان می شود. دو مورد از بزرگترین مصرف کننده نهایی برق، ساختمان ها و صنایع هستند. البته اگرچه خانه ها و کارخانه ها جهت افزایش بهره وری باید مورد توجه قرار گیرند، اما نباید نیروگاه های برق را که در تولید گازهای گلخانه نقش مهمی دارند کم اهمیت دانست.

استفاده از روش های جایگزین تولید برق

استفاده از سوخت های فسیلی برای تولید برق باید در اسرع وقت کاهش یافته و روش های جایگزین مورد استفاده قرار گیرند. مهمترین این منابع، انرژی های جنبشی موجود در طبیعت از جمله انرژی خورشید، باد، آب، گرمای زمین و انرژی هسته ایی بوده که طبیعت سخاوتمدانه در اختیار ما می گذارد. استفاده از این انرژی های پاک می تواند در مقیاس کوچک و به صورت گستره یا در مقیاس بزرگ و به صورت متمرکز پیاده شوند.

بهبود زیرساخت

برای انتقال و استفاده از الکتریسیته تولید شده حاصل از انرژی تجدیدپذیر، سیستم الکتریکی موجود باید به روز شده و همچنین سیستم های پیشرفته تری توسعه یابند. شبکه های انعطاف پذیر برای انتقال و ذخیره انرژی، تعادل بهتری را در عرضه برق برای مصرف کننده ایجاد می کنند.

بسیاری از راه حل هایی که جهت جایگزین کردن انرژی های پاک با سوخت های فسیلی اشاره کردیم به وقوع پیوسته است. در حال حاضر در بسیاری از مناطق از باد، آفتاب و سایر منابع تجدید پذیر برای تولید الکتریسیته استفاده می کنند. اما موضوع های مهمی که باید به آن توجه کنیم سرعت و پراکندگی این تحولات می باشد. چرا که با توجه به سرعت تغییرات زیست محیطی، برای محافظت از منابع محیط زیستی باقیمانده باید سرعت استفاده از انرژی های پاک را توسعه داده و رفع نقاط ضعف روش های پیشین افزایش یابد. همچنین باید اطمینان حاصل کنیم که استفاده از الکتریسیته حال از انرژی پاک در آینده به صورت عادلانه برای همه در جهان امکان پذیر باشد.

تامین مواد غذایی

زمین محل سکونت، تامین غذا و تامین انرژی میلیاردها انسان و حیوان می باشد. براساس تخمین های سازمان ملل جمعیت جهان تا سال 2050 به حدود 10 میلیارد نفر می رسد. نتایج تحقیقات نشان می دهد که انسان ها برای برای افزایش تولید مواد غذایی بسیاری از اکوسیستم های طبیعی این سیاره را مختل یا از بین بردند. با افزایش جمعیت و رواج بیش از پیش مصرف گرایی منجر به افزایش دستکاری های انسانی در طبیعت شده که 24 درصد از انتشار گازهای گلخانه ای در سراسر جهان مربوط به این بخش می باشد. حال چگونه باید ضمن تأمین تقاضای رو به رشد مواد غذایی در سراسر جهان، فشار وارده بر اکوسیستم و زمین را کاهش داد؟ در کشاوزی بهتر است از چه روش هایی استفاده شود تا باعث کاهش انتشار گازهای گلخانه ای گردد؟ پاسخ به این سؤالات روی تولید گازهای گلخانه­ای، امنیت غذایی و سلامت انسان بسیار تاثیر گذار می باشد. راه حل ها مربوط به این بخش بر روی پسماندها و سبک غذایی، حفاظت از اکوسیستم و شیوه های درست کشاورزی متمرکز شده است.

سبک تغذیه و پسماند حاصل از آن

تغییر سبک تغذیه ایی و جلوگیری از ایجاد پسماند های غذایی، به میزان قابل توجهی می تواند تقاضای جهانی برای غذا را کاهش دهد. اطمینان از اینکه همان مقدار مواد غذایی که تولید شده به درستی مورد استفاده قرار گیرد، ابزار قدرتمندی برای تامین نیاز غذایی بوده که باعث کاهش استفاده از نهاده های کشاورزی، تخریب زمین و تخریب جنگل ها می باشد.

محافظت از اکوسیستم

هنگامی که زمین و اکوسیستم ها به طور برنامه ریزی شده محافظت می شوند، مانع شروع اقداماتی برای گیاهان و خاک شده که منجر به رهاسازی کربن می گردد. علاوه بر این افزایش راندمان تولید مواد غذایی در مزارع موجود، مانع از ایجاد فشار برای پاکسازی زمین های بکر و ایجاد زمین های کشاورزی جدید را کاهش می­ دهد.

تغییر شیوه های کشاورزی

با اصلاح روش های کشاورزی در مزراع و مراتع، میزان انتشار گازهای گلخانه ایی مانند متان حاصل از کشت برنج و پرورش نشخوارکنندگان، اکسید نیتروژن خارج شده از کودهای کشاورزی و کودهای شیمیایی مازاد و دی اکسید کربن رها شده از خاک های تخریب شده کاهش می یابد.

بنابراین اقدامات درست کشاورزی و جنگلداری می تواند از زمین در برابر دفع گازهای گلخانه ای به جو حمایت کرده و مانع از انتشار گازهای گلخانه ایی شود. راه حل های این بخش همچنین در بهبود امنیت غذایی و تاب آوری کشاورزی نقش قابل توجهی دارند. مخصوصا به دلیل ارتباط بسیاری از این راه حل ها با تقویت سیستم غذایی، بهتر می تواند از آنها در برابر تغییرات آب و هوایی محافظت کند.

زمین

زمین یکی از اجزاء مهم اقلیم بوده که به طور فعال در گردش کربن، نیتروژن، آب و اکسیژن به عنوان عوامل تشکیل دهنده زندگی نقش دارد. کربن جز اصلی تشکیل دهنده درختان، چمن ها، پستانداران، پرندگان، گلسنگ ها و میکروب ها می باشد. پیوند یک اتم به اتم دیگر و همچنین با عناصر دیگر، ماده اساسی همه موجودات زنده را ایجاد می کند. گیاهان و اکوسیستم های سالم ظرفیت بی نظیری در جذب کربن از طریق فتوسنتز و ذخیره آن در زیست توده های زنده را دارند. علاوه بر این خاک ها که در بیشتر موارد مواد آلی هستند، زمانی موجودات زنده ایی بودند که امروزه در حال تجزیه می باشند. به همین دلیل خاک را به منبع بزرگی از کربن تبدیل می کند. بنابراین زمین می تواند یک منبع غنی کربن باشد و کربن جو را به سمت پوشش گیاهی زنده و خاک های بازگرداند. در حالی که اکثر گازهای گلخانه ایی در جو باقی می مانند، منابع زمین حدود 26 درصد از گازهای گلخانه ایی که انسان ها تولید می کنند را به زمین باز می گردانند (منابع زمین تقریباً 29 درصد از دی اکسید کربن را که هر سال وارد جو می شود جذب می کنند. اما وقتی سایر گازهای گلخانه­ای از جمله متان، اکسید نیتروژن و فلوئور نیز در نظر گرفته شود، زمین تقریباً 26درصد از کل این گازهای گلخانه ایی را جذب می کند).

انسان ها از طریق کشاورزی، جنگلداری و فعالیت های مرتبط می تواند منابع زمین را به ورطه نابودی بکشانند. تأثیرات آشکار تغییر اقلیم از جمله افزایش خشکسالی، آتش سوزی، ذوب شدن یخ­ها و بیماری ممکن است تهدید بزرگتری برای آنها باشد. اما انسان ها می توانند با حمایت از منابع جذب و ذخیره زمین، این روند را در جنگل ها، تالاب ها و اراضی کشاورزی معکوس کنند. چگونه می توانیم به جذب کربن بیشتر در زیست توده ها و خاک کمک کنیم؟ چه افدامات حمایتی می توانیم انجام دهیم تا ظرفیت زمین را افزایش دهیم؟ پاسخ به این سؤالات نه تنها در میزان انتشار گازهای گلخانه ایی، بلکه برای انواع نیازهای انسان و همچنین برای حفظ تنوع گیاهان و جانوران مهم است. همچنین با توجه به اینکه خاک با محتوای کربن بیشتر می­ تواند حاصلخیزی و تاب آوری بیشتری داشته باشد، این سؤالات برای ایجاد یک سیستم غذایی پیشرفته ضروری می باشد که در ادامه به راه حل های آن می پردازیم:

نوع رژیم غذایی و پسماندها مواد غذایی

کاهش پسماندهای غذایی و داشتن رژیم های غذایی گیاهی، دو مداخله مهم برای جلوگیری از جنگل زدایی می باشند. تقاضای کمتر برای مواد غذایی و زمین های زراعی، مانع از پاکسازی اضافی در طبیعت شده و به طور غیرمستقیم از منابع کربن حفاظت می شود.

محافظت از اکوسیستم

“طبیعت را به حال خود بگذارید”. یک اصل وجود دارد که بگذارید مراتع، چمنزارها و جنگل­ها برای محافظت از خود در برابر مداخله های انسانی، آنچه را که نیاز هست به بهترین وجه انجام دهند. در مناطقی که اکوسیستم تخریب شده است، ترمیم می تواند به آنها در بازیابی شکل و عملکرد از جمله جذب و ذخیره کربن بیشتر در طول زمان کمک کند.

تغییر شیوه کشاورزی

روشی که برای رشد، چراندن یا برداشت در نظر می گیریم می تواند روی رشد زیست توده ها و بازسازی کربن خاک موثر باشد. مجموعه ای از روش های “کشاورزی احیا کننده” در سراسر جهان کشف و توسعه پیدا کرده است که نتایج امیدوار کننده ای را به ارمغان آورده است. ادغام درختان در عملیات زراعی با استفاده از سیستم های جنگل زراعی (Agroforestry) بسیار موثر می­ باشند. همه راه حل هایی که به طور پایدار باعث افزایش بازده زمین های کشاورزی موجود می شوند، می ­توانند فشار را برای پاکسازی مناطق دیگر کاهش دهند.

استفاده از زمین های تخریب شده

زمین های تخریب شده می توانند در عین حال که برای تولید مواد غذایی و چوب مورد استفاده قرار گیرند، به روش های مختلف برای احیای بهره وری، افزایش زیست توده ­ها، تجزیه کربن خاک نیز برنامه ریزی شوند.

بین راه ­حل­ هایی که باعث توقف انتشار گازهای گلخانه ای از زمین می شوند و آنهایی که جزئی از کربن منابع زمین هستند، هم پوشانی وجود دارد. این راه حل ها به دلیل ماهیت دوگانه ایی که دارند، بسیار تاثیر گذار بوده و نقش تعیین کنده ایی در محافظت از محیط زیست دارند. همه آنها برای برقراری تعادل بین سیستم های زنده کره زمین حیاتی می باشند.

اقیانوس ها و سواحل

کره زمین به سیاره آبی نیز شناخته می شود. اقیانوس ها حدود 70 درصد از سطح آن را می پوشانند و زمین را قابل سکونت می کنند. برخی از مهمترین فرایندهای این سیاره در نقاط تلاقی دریا و هوا اتفاق می­افتند. از جمله آن تبادل گرما و کربن بین اقیانوس­ها و هوا می­باشد. میزان گرما و کربن موجود در جو روز به روز در حال افزایش می باشد. اقیانوس ها حداقل 90 درصد از گرمای اضافی حاصل از تغییرات آب و هوایی اخیر و از دهه 1980 تاکنون حدود 30-20٪ دی اکسید کربن ایجاد شده توسط انسان را جذب کرده­اند. اقیانوس­ها 17 درصد از کل گازهای گلخانه ایی محلول در خود را که در گرمایش زمین نقش دارند به زمین باز می گرداند. اگرچه جذب گرما و کربن از جو، سیاره زمین را از تغییرات شدید آب و هوایی نجات داده است، ولی آثار مخربی را برای اقیانوس ها به همراه داشته است. که از جمله آنها شامل افزایش دمای آب، امواج گرمای دریا و سطح اقیانوس ها می باشد. افزایش غلظت دی اکسید کربن آب اقیانوس ها باعث اسیدی شدن آب اقیانوس ها شده که برای ساختن صدف و مرجان مناسب نمی باشد. میزان اکسیژن موجود در آب اقیانوس نیز تا حدودی کاهش یافته است. در آینده نیز ممکن است تولید توده های زیست از طریق فتوسنتز کاهش یابد و باعث بی­ثباتی زنجیره غذایی شود. علاوه براین، با کاهش موجودات زنده، تعداد کمتری می میرند و به اعماق اقیانوس فرو می روند و کربن خود را با خود حمل می کنند. بنابراین از چه روش هایی برای توقف ورود کربن به اقیاوس ها و دریا استفاده کرد؟ چگونه انسان ها می توانند فرآیندهای طبیعی که در اقیانوس ها اتفاق می افتد را تقویت کنند؟  پاسخ به این سؤالات و پیشنهاد راه حل برای آنها در حفظ نقش حیاتی اقیانوس ها بسیار مهم می باشد که در زیر به آنها اشاره می شود:

محافظت و بازیابی اکوسیستم

محافظت از اکوسیستم هایی مانند جنگل کرنا، شوره­زار ساحلی و مراتع دریایی باعث تداوم فتوسنتز و ذخیره کربن در اقیانوس ها می شود. همچنین به دلیل وجود “کربن آبی” (انواع اشکال کربن موجود در  آب)، اکوسیستم در بسیاری از مناطق تخریب شده یا کاملا از بین رفته است که ترمیم آنها بسیار حائز اهمیت می باشد.

تنوع گیاهی در سواحل و اقیانوس ها

در امتداد ساحل و در اقیانوس ها، استفاده از شیوه های ترمیمی و افزایش تنوع گیاهی می تواند باعث افزایش جذب کربن طبیعی توسط جلبک ها و گیاهان دریایی شده و در عین حال فیبر و مواد غذایی موجودات دریایی را نیز فراهم می کنند.

اقیانوس ها در خط مقدم تغییرات آب و هوا قرار دارند. علاوه براین راه حل های متمرکز برای سواحل و اقیانوس ها می توانند باعث جلوگیری از خسارات ناشی از طوفان­های سهمگین نیز می شوند. البته جدا کردن آبی و سبز، زمین و دریا غیرممکن بوده و اساسا ما درهم تنیده هستیم.

حمل و نقل

تعریف ساده ایی که برای حمل نقل می توان در نظر گرفت شامل انتقال افراد از نقطه الف تا نقطه ب و شاید برگرداندن آنها را گویند. تحرک نقش اساسی و پیچیده ای را در شکل گیری جامعه ایفا کرده است و تقاضای آن روز به روز در حال گسترش می باشد. تاکنون بیشتر انرژی مورد نیاز برای حمل و نقل از طریق سوزاندن هیدروکربن های مایع مانند بنزین، گازوئیل و سوخت جت تامین شده است. دلیل استفاده از ابن سوخت ها، انرژی زیاد موجود در آنها، فراوانی و هزینه کم آنها می باشد. ذراتی که به همراه سوختن این ترکیبات آزاد می شوند برای سلامتی انسان خطرناک هستند. همچنین نشت نفت باعث از بین رفتن خاک و منابع آبی می شود. از همه مهمتر هزینه های هنگفتی را برای آب و هوا داشته و باعث انتشار 14 درصد از گازهای گلخانه ایی در جهان بوده است. حال سوالاتی که مطرح می شود این است که چگونه می توان با حفظ منافع اجتماعی حمل و نقل، وابستگی آن را به نفت پایان داد؟ به چه روش هایی وسایل نقلیه، زیرساخت­ها و عملیات باید تغییر کنند؟ اینها سؤالاتی است كه اگر جامعه می خواهد به جابجایی برای رفع نیاز ضروری خود یا تجارت یا تفریح ادامه دهد، پاسخ به آنها ضروری می باشد. در ادامه به برخی از راه حل های موجود اشاره خواهد شد.

انتخاب راه حل جایگزین

استفاده از روش های جایگزین برای حمل و نقل، تقاضا سوخت فسیلی برای حمل و نقل را کاهش می دهد یا این تقاضا را بطورکلی جایگزین می کند. با استفاده از حمل و نقل عمومی امکان جابجایی تعداد بیشتری از افراد وجود دارد. همچنین با ایجاد شهرهای فشرده تر، زیرساخت های حساب شده و فناوری های پیشرفته ارتباطی نیاز به حمل و نقل را کاهش یا حتی به صفر رساند.

افزایش کارایی

در صورت استفاده موتورهای احتراق، برای افزایش کارایی وسایل نقلیه می توان از طریق بهبود قطعات مکانیکی، کاهش وزن و طراحی بهتر به این هدف رسید.

وسایل حمل و نقل الکتریکی

توسعه وسایل نقلیه الکتریکی در آینده می تواند بطور کلی جایگزین وسایل نقلیه رایج امروزی شوند. زمانی برتری این راه حل برجسته تر می شود که از انرژی های تجدید پذیر برای تامین الکتریسیته این وسایل استفاده شود.

با استفاده از این راه حل ها امکان صرفه جویی در هزینه ­ها و پیشگیری از آلودگی هوا وجود دارد. اما به دلیل نیازمند بودن به تحولات اساسی حرکت در این مسیر بسیار کند می باشد. وسایل نقلیه سال ها در دست استفاده هستند و با سوخت های متداول سازگاری دارند. از طرف دیگر ایجاد زیرساخت جدید برای حمل و نقل گران بوده و نیاز به زمان دارد. هنوز پیشرفت های چشمگیری در زمینه سوخت تمیز برای هواپیماها صورت نگرفته است. اما با اتخاذ تصمیم های هوشمندانه رسیدن به این اهداف دور از دسترس نمی باشد.

صنایع

از بتن گرفته تا رایانه، اتومبیل گرفته تا پوشاک، صنعت بخشی از تولید است که همه آنها را شامل می شود. صنعت رشته ایی از فعالیت های مرتبط می باشد که شامل استخراج مواد اولیه، ساخت قطعات و کالاهای تکمیل شده، تهیه آنها برای استفاده، مدیریت زباله های آنها و (احتمالاً) بازگرداندن زباله به چرخه می باشد. کار سخت صنعت مطمئناً مزیت های اقتصادی را به همراه خواهد داشت. اما گازهای گلخانه ای قابل توجهی را نیز تولید می کند که حذف آنها از سخت ترین اقدامات می باشد. در صنعت معمولا از ماشین­ ها، کوره ها و دیگ هایی استفاده می شود که برای فعالیت به انرژی زیادی نیاز دارند. استفاده از انرژی در ماشین آلات صنعتی اغلب با تولید آلاینده هایی همراه خواهد بود. بسیاری از گازهای گلخانه ایی در محل کارخانه اتفاق می افتد. صنعت به طور مستقیم در تولید 20 درصد از کل انتشار گازهای گلخانه ای نقش دارد. از طرف دیگر میزان بالای مصرف الکتریسیته در ماشین آلات صنایع باعث شده تا آنها در انتشار نیمی از گازهای گلخانه ایی ناشی از تولید الکتریسیته نیز نقش داشته باشند. چگونه می توان فرآیندهای صنعتی و تولید مواد مختلف را بهبود بخشید؟ چگونه صنعت می تواند از زباله استفاده کرده و به سمت استفاده از موادی برود که قابل بازیابی باشد؟ پاسخ به این سؤالات اساساً با حمل و نقل، زیرساخت ها، ساختمان ها، مواد غذایی و فناوری های مختلف مرتبط است. راه حل های پیرامون صنایع مربوط به بخش های بهبود مواد، مواد زائد، سرد کننده ها و افزایش بهره وری انرژی می باشند.

بهبود مواد

پلاستیک، فلزات و سیمان برخی از مواد بسیار فراگیر مورد استفاده در صنایع می باشند. می توان از گزینه های جایگزین برای هر یک استفاده کرد که نیاز یکسانی را برآورده می کنند و در عین حال گاز گلخانه ایی کمتری را انتشار می دهند.

استفاده از مواد زائد

مواد زائد به جای دور ریخته شدن می توانند به عنوان منابع ارزشمند مورد استفاده قرار گیرند. ارزش این مواد از این جهت می باشد که مانع استفاده از مواد خام و انرژی شده که سرانجام باعث صرفه جویی در هزینه و کاهش انتشار گازهای گلخانه ایی می شود. پیشرفته ترین رویکردها ما را به سمت اقتصاد دورانی سوق می دهد.

سرد کننده ها

مواد شیمیایی مورد استفاده در یخچال، گازهای گلخانه ای قوی هستند که اغلب در هنگام استفاده یا دفع آنها نشت می کنند. استفاده از این مواد می تواند مدیریت شده و همچنین دفع آنها نیز اصولی صورت گیرد. بهتر از آن یافتن گزینه های جایگزین برای این گازها می باشد.

افزایش بهره وری

بهره وری فرآیندهای صنعتی را می توان با استفاده از منابع انرژی بدون کربن یا کربن کم افزایش داد.

صنعت به ویژه صنایع سنگین یکی از بزرگترین چالش های کاهش انتشار گازهای گلخانه ایی می باشند. به عنوان مثال تولید بتن، که جزء اصلی ساخت و سازهای مدرن می باشد، مقدار زیادی دی اکسید کربن را آزاد می کند. تعدادی از فرآیندهای صنعتی مانند ساختن فولاد به دمای بسیار بالایی احتیاج دارند که اکنون متکی بر استفاده از سوخت های فسیلی هستند. که نیاز به توجه جدی به این بخش می باشد.

ساختمان ها

ساختمان ها، از ویژگی های اصلی زندگی بشر می باشند که جهت سکونت، تجارت، یادگیری، درمان و … مورد استفاده قرار می گیرند. از بین همه چیزهایی که انسان ها خلق کردند، ساختمان ها جز بزرگترین ها هستند که عموماً برای ده ها سال باقی می مانند. در حال حاضر جهان بیش از 230 میلیارد متر مربع فضای ساختمان وجود دارد. تخمین زده می شود که حدود 65 میلیارد متر مربع دیگر در این دهه اضافه خواهد شود. بنابراین جای تعجب نیست که ساختمان ها یکی از عوامل اصلی انتشار گازهای گلخانه ای هستند. بخشی از این انتشار به مواد تشکیل دهنده و بخش دیگر مربوط به فرآیند ساخت و سازی و تخریب ساختمان می باشد. به این نوع کربن، “کربن تجسم یافته” اطلاق می شود. از طرف دیگر سوخت برای گرم کردن خانه، آب و پخت و پز سوزانده می شود. هم چنین گازهایی که برای خنک کردن استفاده می­ شوند خود به عنوان گاز های گلخانه ایی به شمار می روند. همچنین ساختمان ها با مصرف الکتریسیته، در تولید گازهای گلخانه ایی ناشی از تولید برق نیز دخالت دارند. در مجموع ساختمان ها 6 درصد از گازهای گلخانه ایی دخیل در گرمایش زمین مشارکت دارند. با توجه به این توضیحات چگونه می توانیم ساختمان های موجود را مجدداً مقاوم سازی کنیم و یا ساختمان های جدید را طوری بسازیم تا ضمن مراقبت از محیط زیست، انرژی مصرفی به حداقل برسد؟ چگونه می توانیم مانع انتشار از سایر منابع شد؟ راه حل های این حوزه حول محور بهره وری انرژی، منابع انرژی و سردکننده ها می باشد.

افزایش بهره وری

راه حل های مربوط به بهره وری انرژی که برای ساخت ساختمان جدید و مقاوم سازی آنها مورد استفاده قرار می گیرد تا حد زیادی یکسان هستند. یکی از موارد عایق کاری اصولی بوده تا از هدر رفتن انرژی جلوگیری شود. علاوه بر آن استفاده از تکنولوژی های پیشرفته جهت بهینه سازی مصرف انرژی نیز می باشد.

تغییر در منابع انرژی

جایگزین کردن انرژی های پاک و تجدید پذیر به جای انرژی فسیلی برای گرم کردن فضا، آب و یا تهیه غذا، آلاینده های کمتری را تولید خواهد کرد.

سرد کننده ها

گازهای مورد استفاده به عنوان سردکننده ها جز گازهای گلخانه ای قوی هستند. با مدیریت نشت­ هایی که اغلب در داخل ساختمان ها اتفاق می افتد و همچنین دفع صحیح سردکننده ها، می توانیم میزان انتشار این نوع گازها را کاهش دهیم. علاوه براین استفاده از گازهای جایگزین که خطر کمتری دارند نیز بسیار مورد توجه می­ باشد.

بسیاری از راه حل های مربوط به تاثیر شاخص های ساختمان می توانند با افزایش بازده الکتریسیته منجر به کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه ای شود. همچنین با افزایش بهره وری، تولید گازهای گلخانه ای در نیروگاه های تولید برق را نیز کاهش می دهند. این راه حل­ ها در عین حفاظت از محیط زیست می توانند منجر به تولید انرژی بیشتری نسبت به آنچه در ساختمان ها مصرف می شوند را با هزینه کمتر به ارمغان بیاورند. بنابراین با افزایش راندمان و کاهش “مصرف و هزینه انرژی” به بسیاری از خانواده های کم درآمد کمک شایان توجهی می شود. زیرا قبض های انرژی اغلب درصد قابل توجهی از درآمد را به خود اختصاص می دهند.