بحث داغ انتقال آب ، کلی تیتر به ذهنم آورد؛ جنایات محیط زیستی، سرطان محیط زیست ایران، مافیای آب در ایران و غیره ولی باور کنید همه این ها چیزی نیست جز یک خیمه شب بازی سیاستمداران ما. و غم انگیز است آینده محیط زیست کشوری که به این شکل توسط نابخردانی که بویی از شرف نبرده اند، بازی داده می شود. بخش کشاورزی بین ۸۰٪ تا ۹۰٪ کل آب مصرفی ایران را استفاده می کند. این در صورتی است که میانگین مصرف آب در بخش کشاورزی در سطح جهانی ۷۰٪ است ولی بخش غم انگیزتر اینجاست که 70% این آب مصرف شده در بخش کشاورزی به هدر می رود! و این از طرفی است که شعارهایی مثل خودکفایی در کشاورزی باعث تشدید بحران های آبی کشور شده است. به راستی چه کسانی یا چه ارگان هایی از این پروژه ها سود می برند؟
سال گذشته، مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری بحران آب را دومین بحران بعد از نابسامانی های اقتصادی در ایران اعلام کرد. این بحران مسئولین را به دنبال فکر راهکار انداخت. اما تاریخچه پروژه های انتقال آب به چه زمانی بر می گردد؟ جالب است بدانید که این قسم پروژه ها از زمان ریاست جمهوری محمد خاتمی (دهه 70) پایه گذاری شد. رییس جمهوری که سعی داشت تا آب را بر سر سفره های همشهریانش (یزد) بیاورد و بدین ترتیب پروژه های آبرسانی، از زاینده رود اصفهان به یزد سرآغاز همه این رخدادها بود و همین طور سرآغاز اعتراضات امروز. این اعتراضات تا جایی بالا گرفت که وزیر نیرو، اردکانیان ( از مدافعان طرح های انتقال آب ) از پرداخت 500 میلیارد تومان برای جبران خسارات کشاورزان اصفهانی خبر داد و گفت: در مرحله نخست 50 میلیارد تومان در حساب گشوده شده برای این منظور واریز شده است.
اما این اعتراض کشاورزان زمانی شدت گرفت که معلوم شد آبی که قرار بود برای مصارف آشامیدن استان یزد مورد استفاده قرار گیرد، صرف مصارف کشاورزی و صنعت شده است!!! سازمان صنعت، معدن و تجارت استان یزد هم این واقعیت را انکار نکرد و در خبری اعلام کرد: تسریع در انتقال درون و برون حوضه ای آب به استان و پایدارسازی آن جهت تداوم حیات استان با نگاه آمایشی و تعادل بخشی جمعیت و فعالیت در سطح استان. همچنین ضرورت راهبرد و اثرات آن برای توسعه استان را این گونه توجیه کرد: با توجه به استقرار واحدهای پر آب خواه در استان یزد و همچنین اثر حیاتی آب جهت واحدهای صنعتی (کاشی و فولاد) توجه به این راهبرد و توسعه آن جهت پیشرفت استان ضروری می باشد.
و حالا بعد از زاینده رود نوبت به حوضه کارون بزرگ رسیده است. پروژه سد و تونل کوهرنگ 3 قرار است آب را از سرچشمه های کارون در استان چهار محال و بختیاری به زاینده رود برساند تا به گفته خودشان هم مشکل یزدی ها حل شود و هم اصفهانی ها و قرار است این دور باطل همچنان ادامه پیدا کند! اما نمایندگان اهواز هم بیکار ننشستند؛ جواد کاظم نسب و علی ساری تلاش کردند تا دولت را ملزم کنند که پروژه های سدسازی و انتقال آب را تا 5 سال متوقف کنند اما تلاش شان بی نتیجه ماند و این طرح رای نیاورد. برای مشاهده کامل پرونده انتقال آب در ایران و راهکارهای پیشنهادی برای برون رفت از این وضعیت اسف بار کلیپ زیر را مشاهده فرمایید.
