✔️◼️ برگی از یادداشت های خودم
مشغول خریدن ماست از بغالی سرکوچه مون بودم که صدای گوینده اخبار تلویزیون منو متوجه خودش کرد …
گوینده خبر با آب و تاب فراوان گفت: “وزیر نیرو با هشدار نسبت به فرونشست دشتهای کشور و این که تهران سالیانه ۳۶ سانتیمتر فرونشست میکند، گفت: در پشت برخی سدها هیچ آبی وجود ندارد و ادامه داد، بحران تمام عیار آب را داریم”
همان لحظه یکی از مشتریان با حالت خنده صدا زد: “اینا همش میگن که آب نداریم، یه روز میگن آب داریم، ما رو مسخره خودشون کردند … اگه هشدار میدن پس چرا کسی کاری نمی کنه، چرا فقط حرف می زنند ؟!!”
یه لحظه به فکر فرو رفتم، چه شده که دیگر سخن بلند مرتبه ترین مسئول در رابطه با آب کشور دیگر اثرگذار نیست. چرا دیگر حرف های وزیر نیرو، محترم و مورد توجه قرار نمی گیرد.
وزیر نیرو و مقامات و مسولین وابسته به آن، خوشبختانه و یا بدبختانه، دیگر تمام سرمایه های اجتماعی خود را خرج کردند. اینقدر گفتند بحران داریم و فردایش گفتند بحران نداریم ، مردم مانده اند که دُم خروس را باور کنند یا قسم حضرت عباس را !!!
بنده حقیر، برای حل مشکل جناب وزیر نیرو چند راهکار پیشنهاد می دهم، شاید به گوششان برسد:
1- به دنبال تغییر مدل ذهنی مردم باشید.
مدل ذهنی چیست؟ چرا باید تغییر کند، من با یک مثال آن را توضیح میدهم.
مثلا باختن یک رویداد است اما بازنده بودن یک مدل ذهنی است. بختِ خوش یک رویداد است، اما خوشبختی یک مدل ذهنی است.
رویداد مشکلی یا مزیتی است که هم اکنون در آن به سر می بریم اما مدل ذهنی، شخصیت و رفتار و وضعیت کلی ما را نشان می دهد.
وضعیت فعلی مردم چگونه است؟ الان جای رویداد و مدل ذهنی جابه جا شده است. یعنی چه؟
یعنی بحران آب یک رویداد شده و کمبود آب یک مدل ذهنی است. یعنی اکثر مردم پی به بحرانی بودن مسئله آب کشور نبرده اند و مسئله را در حد یک کمبود موقتی می پندارند که روزی خوب خواهد شد. به همین دلیل این پیام های واصله از سوی جناب وزیر محترم نیرو کارایی خودش را از دست داده است.
2- از خودتان شروع کنید.
اینکه بخش زیادی از تلفات آب ناشی از شبکه توزیع آب شهری فسرده و پیر است حرفی است که متخصص و مهندس، دانشجو و استاد می داند و پی به آن برده است. اینکه چرا این وزارت خانه ی عریض و طویل شما به آن عمل نمی کند و درصدد ترمیم و بازسازی و در برخی از مکان ها به دنبال تعویض این سیستم خراب نیست جای بسی تعجب و حیرت دارد.
همیشه برای توصیه کردن و پند دادن باید از خود و مجموعه های زیر نظر خود شروع کرد و سپس اقدام به نصحیت عمومی نمود. مردم به خوبی قضاوت خواهند کرد.
3- منتظر معجزه نباشید.
اینکه حرف های زیبا و عامه پسند بزنیم و آمار تعداد دشت های ممنوعه و وضعیت بحرانی کشور را در رسانه جمعی بازگو کنیم و در بعضی از موارد بارها تکرار کنیم، علاوه بر اینکه مشکلی را حل نمی کند بلکه سبب تشویش و نرسیدن به راه حل قابل اطمینان خواهد شد.
به جای این حرف زدن های متععد و سیاسی کردن بحران آب کشور، کمی از حرف ها و پژوهش های متخصیین این حیطه را خریدار باشیم این همه مشکلات نخواهیم داشت.
4- مردم را احمق فرض نکنید.
اینکه در بوق و کرنا کنید و همه جا بنویسید که آب هست ولی کم است. ای مردم صرفه جویی کنید اگر نکنید چنین و چنان می شود، دیگر آن دوره به سر آمده است.
چرا واقعیت را به مردم نمی گویید؟!! اینکه صرفه جویی خوب است حرف و سخن گزافی نیست اما اینکه نسبت صرفه جویی مردم در مصارف خانگی در مقابل صرفه جویی در راندمان مصرف آب در کشاورزی چقدر تفاوت دارد و کدام مهم تر است چیزی است که شما پنهان کرده اید و بازگو نمی کنید.
ما اگر بخش بسیار کوچکی در مصرف آب کشاورزی صرفه جویی کنیم بسیار خروجی خوبی در وضعیت منابع آبی کشور خواهیم داشت و آب بسیار زیادی ذخیره خواهیم کرد و بیشتر نتیجه خواهیم گرفت تا اینکه برای مردم آسمان و ریسمان ببافیم که چرا صرفه جویی نمی کنید، اصلا چون شما صرفه جویی نمی کنید این مشکلات برای کشور رخ داده است.
اگرم صدرصد مردم صرفه جویی کنند باز هم خیلی خوش بینانه ببینیم روی 6 درصد آب کشور نقش خواهد داشت اما صرفه جویی در بخش کشاورزی، بر روی 90 درصد آب کشور موثر خواهد بود.
یکبار هم شده، مردم را احمق فرض نکنید. وقتی بیشتر مشکلات آب کشور در بخش کشاورزی است و میشود با ساز و کار و برنامه ریزی وزرات خانه عریض و طویل شما بیشترین راندمان و صرفه جویی را داشته باشیم، چرا همیشه مسولیت صرفه جویی را به دوش مردم محول می کنید؟
این داستان سر دراز دارد …..