1- تصفیه فاضلاب به منظور حذف كل جامدات محلول و/ یا اجزای سازنده است، به‌طوری‌كه برای مصارف و كاربردهای مشخص پساب، مناسب باشد (به عنوان مثال: جذب سطحی با كربن فعال، اسمز معکوس و فرایندهای اكسیداسیون پیشرفته).

2- فرآیندهای تصفیه حاوی تركیبی از واحدهای عملیات فیزیكی، شیمیایی و زیستی (اضافه بر آنچه در فرایندهای تصفیه اولیه و ثانویه وجود دارد) كه برای حذف مواد مغذی، سمی یا دیگر آلاینده‌ها طراحی می‌شوند. فرایندهای تصفیه پیشرفته بر روی خروجی تصفیه ثانویه عمل كرده و با استفاده از فرایندهای مختلف نسبت به حذف مواد مغذی (شوره زایی و یا شوره زدایی)، ذرات معلق ریز (فیلتر شدن)، و مواد آلی غیر قابل تجزیه در این فرایندها BOD زیستی (جذب سطحی توسط كربن فعال) عمل می كنند. میزان حذف مواد معلق و معمولاً 95 درصد، اضافه بر آنچه در تصفیه ثانویه صورت می‌گیرد، می‌باشد.

3- مراحل بعدی فاضلاب تصفیه شده به روش‌های شیمیایی یا زیستی به وسیله جدا کردن ترکیبات نیتروژنی و فسفات و یا سایر مواد حل شدنی. بدین ترتیب فاضلاب مستقیماً برای مصارف خانگی یا صنعت به کار می‌رود، این عمل همچنین برای تطبیق با شرایط خاص از قبیل جدا ساختن مواد غذایی گیاهی قبل از تخلیه فاضلاب به آب پذیرنده نیز انجام می‌شود.