عبارت است از تطابق سامانه‌هاى طبیعى و انسانى در پاسخ به عوامل فعلى یا پیش‌بینى شده اقلیمى، طبیعی یا انسان ساخت و اثرات آن‌ها، به‌گونه‌اى كه منجر به تعدیل خسارات یا بهره‌مندى از فرصت‌هاى سودمند گردد.