استفاده از آگاهي هاي کسب شده راجع به اقلیم های گذشته یا اثرات تغییراقلیم به منظور تعیین ماهیت تغییرات مستمر آن ها آنطور که در گزارش هاي متوالي IPCC انعکاس یافته به دغدغه اي با اهمیت روز افزون در طول دهه هاي گذشته بدل شده است. آشکارسازي و نسبت دهي ضمن آنکه در سطح تخصصي به یکدیگر مربوط اند، اما اهداف جداگانه اي را دنبال مي کنند. آشکارسازي تغییراقلیم ، فرآیندي است که نشان مي دهد اقلیم از برخي جهات آماري تعریف شده تغییر یافته است بدون آنکه دلیلي براي آن ارائه دهد. نسبت دهي دلایل تغییراقلیم عبارت از فرآیند تعیین و مشخص نمودن محتمل ترین علل تغییرات تشخیص داده شده در طي فرآیند آشکار سازي با درجه اطمینان معین مي باشد. نسبت دهي تغییرات اقلیمي ناشي از فعالیت هاي بشر باید با پیروي از موارد زیر صورت گیرد.
الف) تشخیص و آشکار سازي تغییراقلیم
ب) اثبات این موضوع که تغییرات آشکار شده با مدل شبیه ساز علائم تغییراقلیم که رویداد آن ها در پاسخ به جبر ناشي از فعالیت هاي بشر محاسبه و پیش بیني مي شود، سازگار مي باشد
پ) اثبات این که تغییر آشکار شده با سایر توضیحات پیشنهادي قابل قبول از لحاظ فیزیکي درباره تغییرات اقلیمي اخیر که نیروهاي مهم ناشي از فعالیت هاي بشري را مستثني مي کنند سازگار نیست
علي رغم تلاش هایي که تا کنون صورت گرفته است، برآورد نوسانات طبیعي اقلیم در طول دوره هاي گذشته مستقیما بر اساس داده هاي مشاهده اي به دلیل کوتاه مدت بودن اکثر دوره هاي جمع آوري و ثبت داده هاي مشاهده اي و اثرات عوامل گوناگون تاثیرگذار خارجي بسیار مشکل است. مدل هاي شبیه سازي شده بدون ایجاد هر گونه تغییري در نیروي خارجي (به عنوان مثال بدون هیچگونه افزایشي در تراکم CO2 اتمسفر) اطلاعات ارزشمندي را در باره نوسانات طبیعي دروني اقلیم در مقیاس هاي زماني سالانه و قرن فراهم مي آورند. از طرف دیگر نسبت دهي مستلزم در اختیار داشتن خروجي اجراي مدلهایي است که برآوردهاي تاریخي تغییرات اقلیم را با نیروهاي مهم اثرگذار انساني و طبیعي از قبیل گازهاي مرکب گلخانه اي، ذرات معلق ناشي از فوران آتشفشاني و نوسانات تابش خورشیدي ترکیب ميکنند. این شبیه سازي ها مي توانند با تغییراتي فقط در یک نیرو که به بررسي جداگانه اثر اقلیمي آن نیرو مي پردازد و یا با تغییرات هم زمان در کل مجموعه نیروها اجرا شوند.
در نخستین سال هاي تحقیقات در زمینه آشکارسازي و نسبت دهي، تمرکز بر روي سري زماني هاي منفرد بود (یعني تخمین میزان متوسط تغییرات جهاني درجه حرارت سطح زمین) در حالي که آشکارسازي گرم شدن ناشي از فعالیت هاي بشر در سال 1980 امکان پذیر نبود.
همانطور که دانش تغییرات اقلیم پیشرفت مي کرد، تحقیقات آشکارسازي و نسبت دهي مبادرت به تحلیل هاي آماري پیچیده تري که الگوهاي پیچیده تغییرات اقلیمي را مورد تجزیه و تحلیل قرار مي داد، نمود. در حال حاضر معتبرترین ابزار جهت شبیه سازي متغیرهاي اقلیمي، به منظور نسبت دهي تغییرات به گازهاي گلخانه اي، مدلهاي سه بعدي جفت شده اقیانوس اتمسفر گردش عمومي جو مي باشد.
