اقدامات تخفیف دهنده، شامل کاهش انتشار گازهاي گلخانه اي، ارتقاء و گسترش تکنولوژي هاي پاك و حفاظت از جنگل ها در راستاي مقابله با تغییر اقلیم ضروري هستند. علیرغم اینکه این اقدامات سرعت رخداد پدیده تغییر اقلیم را کندتر خواهند کرد اما آنها قادر به نصف کردن یا معکوس کردن روند این پدیده در آینده قابل پیش بینی نیستند. از این رو در میان مدت، جامعه نیاز به یک استراتژي مشخص براي سازگاري با تغییرات پیش بینی شده دارد. سازگاري با تغییر اقلیم بر درك بهتر و مناسب تر از تأثیرات تغییر اقلیم و اتخاذ تصمیمات آگاهانه در انجام اقدامات براي مقابله با این پدیده استوار است. هدف سازگاري با تغییر اقلیم، افزایش برگشت پذیري و پابرجایی نظام هاي موجود مدیریت منابع آب و تهیه ی سناریوهاي اقلیمی با عدم قطعیت بالا می باشد. واکنش به چالش هاي ناشی از اثرات تغییر اقلیم بر منابع آب نیازمند اتخاذ استراتژي هاي سازگاري در سطوح منطق هاي، ملی و محلی می باشد. برنامه سازگاري ملی براي انجام اقدامات هنوز در مراحل اولیه خود قرار دارد و اقدامات متعدد و زیادي در راستاي جهت دهی سیاست ها و اقدامات مرتبط با اقلیم و آب براي انجام دادن باقی مانده است. شمار رو به افزایشی از کشورها و شهرها، در حال تلاش براي گنجاندن مؤلفه هاي سازگاري با مسائل آبی در برنامه، سیاست ها و واکنش نهادي به تاثیرات پیش بینی شد هاي مانند افزایش سطح دریا، افزایش فراوانی رخداد خشکسالی ها و بارندگی ها هستند. برنامه هاي سازگاري را اقدامات سازه اي و غیر سازه اي، برنامه هاي زیرساختی و اقدامات نرم افزاري مانند مشوق ها و تنبیه ها در بر می گیرند. در این راستا، کوشش هایی براي مستندسازي اقدامات سازگاري در دست اقدام، به ویژه فعالیت هایی که در سطح محلی به منظور تشخیص قوانین عرفی و دانش بومی انجام می گیرد، باید صورت پذیرد. اینگونه فعالیت ها می تواند پایه هاي دانش علمی را براي کاربرد گسترده تر تقویت کند. اقدامات سازگاري اولیه در پاسخ به تغییر اقلیم می تواند در راستاي مقابله با دیگر چالش هاي عمده جهانی چون غذا، انرژي، محیط زیست و توسعه اقتصادي نیز راهگشا بوده و مفید باشد.
به احتمال زیاد، ذخیره آب بیشتر در همه انواع آن و به هر صورت ممکن ضروري و لازم می باشد. بعضی از این انواع ذخیره آبخوان ها، تالاب ها، دریاچه ها، رودخانه ها، یخچال ها و … ذخیره هاي طبیعی هستند. بعضی دیگر از انواع ذخیره ها، مصنوعی بوده و هدف آنها حفاظت از محیط زیست و اجتماع هاي گیاهی و حیوانی در حال نابودي می باشد. هر دو نوع ذخیره آب به منظور افزایش اطمینان در مقابله با خشکسالی ها و سیلاب ها، در بسیاري از مناطق ضروري بوده و فواید چند منظوره مشخصی (انرژي، غذا، تأمین آب خانگی، کشت یرانی و غیره) را نیز تأمین می کند. احداث و تقویت زیرساخت هاي توسعه و توزیع منابع آب نشان داده که منجر به منافع کلان اقتصادي زیادي می شود. برعکس، کشورهاي داراي زیر ساخت نامناسب، از خسارات ناشی از بروز سیلاب ها و خشکسالی ها، در امان نبوده و رنج خواهند برد. توسعه تکنولوژیکی در کارایی آب آبیاري، استفاده از آب با کیفیت پایین (فاضلاب هاي تصفیه شده) و کاهش افت از سیستم هاي آبی نشان دهنده وجود پتانسیل بالقوه به منظور حفاظت از سیستم هاي تأمین آب موجود و بهبود استفاده از آنچه وجود دارد، می باشد. تکنولوژي ها باید متناسب با شرایط محلی همچون ظرفیت اجرا و بهره برداري از آن ها، مورد استفاده قرار گیرند.
کشاورزی
نیاز به سازگاري به نحو بارزي براي بخش کشاورزي آشکار و ضروري است. افزایش پیوسته تقاضا براي محصولات کشاورزي ب همنظور تأمین نیازهاي جمعیت رو به رشد، در حال تبدیل شدن به اصل یترین عامل مصرف آب م یباشد. در حالی که رشد جمعیت جهان از سال 1970 روند کندتري به خود گرفته است و انتظار م یرود این روند ادامه پیدا کند، اما جمعیت ثابت همچنان افزایش را نشان م یدهد. توسعه اقتصادي، ب هویژه در اقتصادهاي نوظهور به معناي افزایش تقاضا براي محصولات متنوع همچون تولیدات گوشتی و لبنی تلقی م یشود که منجر به اعمال فشار اضافی به منابع آب خواهد شد. بخش کشاورزي که در مقیاس جهانی بزرگ ترین مصرف کننده آب است، همچنین، منبعی براي تولید گازهاي گلخان هاي و نیز یک قربانی براي گرم شدن جهانی خواهد بود. اگر چه بعضی از مناطق و بعضی از محصولات هنوز سودآور باقی خواهند ماند، اما بقیه متضرر خواهند شد. بیشتر اصلاحات متوجه مناطق پرجمعیت و فقیر در کشورهاي در حال توسعه است.
بخش شهری
نیمی از جمعیت جهان شهرنشین هستند و اکثر آنها در بازة صد کیلومتري دریا زندگی می کنند. افزایش مصرف آب شهري منجر به تنش آبی جدي در حومه شهرها خواهد شد. گسترة فراوانی در بیشتر شهرها براي بهبود مدیریت آب، کاهش هزینه ها و افزایش کارایی مصرف آب وجود دارد. به عنوان یکی از قسمت هاي مهم سازگاري با تغییر اقلیم، پتانسیل استفاده از آب هاي نامتعارف نیازمند بررسی دقیق است (رواناب، آب لب شور، فاضلاب تصفیه شده براي مصارف خاص). شهرهاي ساحلی نیز به عنوان یک گزینه براي تأمین آب می توانند به شیرین کردن آب دریا متناسب با توانایی و منابع مالی توجه کنند.
بخش سلامت
قطعنامه ی مجمع سلامت جهانی دربارة تغییر اقلیم، از تأکید بیشتر بر اقدامات سازگاري در همه بخش هاي تأثیر پذیرفته پشتیبانی می کند. به طور محتمل، تغییر اقلیم به طرق مختلف و از طریق بیماري هاي مرتبط با آب، در انواع گوناگون (بیماري هاي واگیردار، کاهش دسترسی به آب آشامیدنی سالم، سوء تغذیه به دلیل کمبود آب، مسائل ناشی از سیل و دیگر اثرات قابل تشخیص در ارزیابی سلامتی انسان) بر سلامت انسان تاثیر می گذارد. اثرات بالقوه این پیامدها بر سلامت انسان باید در اولین اقدام و به صورت فوري هدف برنامه ارزیابی جامع ریسک و برنامه ریزي مدیریتی قرار گیرد. اقدامات سازگاري در همه بخش ها در نهایت وابستگی کامل به سلامت جمعیت انسانی متأثر دارد. به صورت عمومی تر، تصمیم گیران به منظور توجه بیشتر به سلامت انسان، موضوع تغییر اقلیم و اقدامات مدیریتی بهینه آب شامل افزایش دسترسی به تأمین آب و خدمات بهداشتی مناسب را در دستور کار خود دارند.
