فوت و فن اپلای کردن

شاید قصد داشته باشید در آینده ای نزدیک برای ادامه تحصیل به یک کشور خارجی سفر کنید و سوالات زیادی درباره این موضوع در ذهنتان نقش بسته باشد. در این نوشته فوت و فن های اپلای کردن را برای شما بیان می کنیم.

اپلای یا همان درخواست تحصیل در خارج از کشور در سال های اخیر بسیار مورد توجه دانشجویان در مقاطع مختلف تحصیلی قرار گرفته است. فرایند اپلای کردن یک فرایند هزینه بر و زمان بر است و در صورتیکه متقاضی از روند کار مطلع نباشد هم زمان خود را از دست می دهد و هم هزینه را به باد می دهد.

متقاضیان اپلای در دانشگاه های خارج از کشور، باید در فرآیند اقدام برای تحصیل و بورسیه، یک سری گام ها را حتما برداشته و مقدمات این کار را فراهم کنند.

اگر تکلیف شما برای تحصیل در کارشناسی یا کارشناسی ارشد در خارج مشخص است، پس از انتخاب دانشگاه و کشور مقصد، اطلاعات دانشگاه مورد نظر خود را در کتاب دانشگاه های ارزشیابی شده وزارت علوم بررسی کنید.

1-معدل لیسانس برای بیشتر دانشگاه های دنیا به عنوان عاملی که در حدود ۵۰ درصد عامل ارزیابی داوطلبان است.

2-دانشگاهی که از آن فارغ التحصیل شده اید، هر چه شناخته شده تر باشد در افزایش شانس شما موثرتر هستند.

3-تعداد و کیفیت مقالات شما حدود ۲۰ تا ۴۰ درصد در افزایش شانس شما در گرفتن بورس موثر است.

4-اگر در آمریکای شمالی قصد اپلای دارید، GRE-GMAT الزامی است. اگر در جاهای دیگر دنیا قصد ادامه تحصیل دارید، آیلتس یا تافل الزامی خواهد بود. هر اندازه بتوانید نمره بالاتری در بخش زبان بدست آورید،‌ بخش پذیرش دانشگاه را به اعطای بورس و پذیرش تحصیلی غیر مشروط، ترغیب می کنید. چرا که فضای پذیرش، کاملا رقابتی است و BAND SCORE هایی که توسط دانشگاه ها معرفی می شود، در واقع MINIMUM ADMISSION REQUIREMENTS خواهد بود. نمره آزمون جی آر آی یا جیمت برای دانشگاه های آمریکا و کانالدا هر چه نمره بالاتری داشته باشید شانس شما را بیشتر می کند.

5-یک عاملی که بسیاری به آن توجه نمی کنند نمرات دروسی مثل ریاضی و آمار هست که در انجام کارهای پژوهشی بسیار موثرند.

6-برای دانشجویان دکترا اهمیت دارد که (PhD Proposal) داشته باشند. اگر شما از این پروپزال تهی باشید، شانس پذیرش شما از بین نخواهد رفت، اما با داشتن آن به دانشگاه مقصد می فهمانید که در دوره دکترا دنبال چه موضوعاتی هستید و بخش admission office می تواند استاد مربوط به علاقمندی های شما را برای بررسی پرونده تجصیلی شما مشخص کند. پیشنهاد کسانی که پذیرش با بورس دریافت کرده اند آن است که حتما پروپزال تحقیقاتی خود را پس از اقدام رسمی برای اپلای، در اختیار faculty members قرار دارد تا نظر آن ها را درباره مواردی که قصد تحصیل دارید، دریافت کرد و به نقطه مشترکی با آن ها برسید که نظر مساعد آنان، تضمین کننده صدور پذیرش برای شما خواهد بود. پروپوزال تحقیقاتی شما و نحوه ساختاری آن و امکان انجام و … حدود بین ۵ تا ۵۰ درصد موثر است مثلا در استرالیا به جرأت می شود گفت بعد از معدل مهمترین عامل است.

7-هر دانشجوی ارشد و دکترا برای پذیرش می بایستی توصیه نامه (LETTER OF RECOMMENDATION) داشته باشد. برخی از دانشگاه ها تا ۳ توصیه نامه برای اعطای پذیرش به دانشجویان نیاز دارند. توصیه نامه برگه ای است که استادی یا کارشناسی که شما را می شناسد، در ان دلایل خود را درباره این که شما فردی موجه برای ادامه تحصیل در دانشگاه مقصد هستید را بیان می کند. توصیه نامه نباید اغراق آمیز باشد و از هر کسی نباید این توصیه نامه اخذ شود. توصیه نامه اساتید شما نیز بین ۵ تا ۱۰ درصد در افزایش شانس شما موثر است.

8-نامه SOP یا موارد مشابه شما هم بسیار مهم هستند.

9-فاکتور شانس فاکتوری است که خیلی کم به آن توجه می شود. متقاضیان باید بیشتر از ۱۰ جا اپلای کنند. خیلی از دانشگاه ها اصلا درست بررسی نمی کنند و خیلی راحت ممکن است اپلیکیشن شما توجهی به خودش جلب نکند تا اینکه ظرفیت پر و بقیه ریجکت شوند ولی اکثرا حدود ۲۰-۱۵ جا در همه رنک های مختلف اپلای کردندن و یکی از آنها خوب درآمده است.
داشتن یک دانشگاه رنک پایین برای سوپاپ اطمینان کار خیلی خوبی نیست. باید چند داشته باشید … در ضمن بهتر است در تعدادی دانشگاه خصوصی اپلای کنید. امسال شرایط مالی برای دانشگاه های public خوب نبوده و پذیرش های کمتری داشتند در مقایسه با دانشگاه های خصوصی. اگر تکلیف شما برای تحصیل در کارشناسی یا کارشناسی ارشد در خارج مشخص است، پس از انتخاب دانشگاه و کشور مقصد، اطلاعات دانشگاه مورد نظر خود را در کتاب دانشگاه های ارزشیابی شده وزارت علوم بررسی کنید.

10تجربه شخصی برخی ها در بررسی درخواست ها و ددلاین ها، ریزنمرات و مینیمم ها، اساتید و پاسخ هایشان و در ترم های بهار و پاییز و تابستون و … نشان داده دانشگاه های آمریکا روش های متفاوتی دارند و متمایز از یکدیگر هستند. بعضی ها به مینیمم حساس هستند و بعضی ها نه. بعضی ها مثلا نمره جی آر آی بالا را عامل چشم پوشی معدل تلقی می کنند و … برخی کاربران با ایمیل های بسیار به استادان و graduate officer یا secretary یا advisor ها به این نتیجه رسیده اند که بهتر است حتما بالای مینیمم را داشته باشند. همچنین حتی در صورت اطمینان ۱۰۰ درصد از اینکه از هاروارد پذیرش می گیرند باز هم دانشگاه های رنک متوسط و حتی پایین را فراموش نکنند.